Ruhların Kaderi/Yolculuğu

Bugün ilginç bir şekilde Michael Newton celselerindeki o zamansız mekansız, dertsiz tasasız, özgür - rahat ve mutlu ruh tutumu, anlatma tutumu aklıma geldi, (ki kendimide öyle hissettim gibi bi an) İlginç bir şekilde, kendimin bir saat önce aynı yerde ne yaptığımı hatırladım düşünmeye incelemeye ve gözden geçirmeye başladım sanki kendine dışarıdan bakar gibi, Tam o anda, bu celselerdeki hipnoz benzeri gibi, hipnoz altında ya da gelecekte belki bu dünyada bile değilken o ana bakıyor ve o anı değerlendiriyor gibi hissettim kendimi (bu metinlerdeki ruhlar gibi) ama tamda o Michael Newton celseleri okuduğum iç ses ve iç tonla bunu yapıyordum, ( oradaki genel ton ve ses gibi ama o ses kendi sesim gibi ya da genel geçer bi ses ve tavır gibi, Yani şöyle bu celseleri okurken anlatan ruh için içimde canlandırdığım ses ve his tonu ile aynı tonda, örnek, bi roman okuyup kişilik ve iç ses canlandırılabilir bunun gibi) Kendime gülüyordum ( o halimden) ve apaçık kendimi görüyordum gibi ya da kendi iç sesimi (değerlendirme sesimi) canlandırarak, içimde uyandırdığı duyguları gözlemliyordum, Daha sonra rehberliğimin bu ana dikaktimi çekiyor olup olmadığını ya da bana bi şey anlatmayı deneyip denemediğini düşündüm (zaman zaman olduğu gibi) ki aslında açıktı bu;


Ama şunu tekrar anlıyorum ben o metinleri okurken ve tararken aslında içerikten çok diğer algılara yoğunlaşmışım gibi, yani anlatıcı tonu gibi örneğin ki aslında anlatıcının içinde bulunduğu ortamı nasıl algıladığı aktardığı nasıl hissettiği gibi belki, ve belki de arkaplanda farklı uyaranlar var belki, Tüm bunlar anlatması garip şeyler ve kişisel hissedilen durumlar, bu ve benzer şeyler işte oluyor bazen; Ama bu tonu kendi gibi hissetmek güzeldi, yani bu an geçmişti (o ana göre) ve ben farkındaydım ve bi an mutlu ve özgür hissettim;

ilgil icelse ve metinlerle ilgili bulunan bi kaç link
http://www.seyfullahdemir.com/ote-dunyada-neler-oluyor/ ( bu link içindeki celse bölümleri amacıyla paylaşılmıştır, değerlendirmeler ilgimizi çekmiyor)
http://www.ruhunyolculugu.com/ruhlarin_kaderi_michael_newton-t12722.0.html;wap2=

İlgili metinleri aşağıdaki link altındaki başlıklardan ya da internet forumlarındaki paylaşımlardan okumuştum
http://www.spiritualizm.com/kitaplikruhlarinkaderi.html

gerçekten ne kadar değerli kaynaklar olduklarını yeniden farkettim,
teşekkürler, (büyük kalple)


Ama kitabın içindekiler (içindekiler derken anlatılan somut veri kısaca) ve onların gerçekliği bi yana (öncelikle) bununla ilgilenmiyorum ben, neden?

Bu çalışamların bi amacı olsa insanların ölümle ve ölüm ötesiyle ilgili olumsuz düşüncelerini eritmek olurdu ve bunu gerçekten başarıyor, (bence), (buna atıfta bulunarak içeriğin anlattığı somut veri nispeten önemsiz)

Ak/pozitif  (etki,etkileme)  diye bi şey varsa bunu gerçekten başarıyor

Zihinimiz için ilaçlar arıyoruz, olumlu düşünce bi ilaç işte, bu yayının anlatı tavrı gerçekten severek ve benimseyerek okunduğunda; (bizim için) dünya bi okul ölüm bi yeniden başlangıç oluveriyor bunun neresi kötü, (Gerçek olan beden değil ruh oluyor, sonsuz ve çoklu bi deneyimde bu hayat sadece küçük bi deneyim oluveriyor, önyargısızca severek okursan bi an için bile olsa, benim için çalışmaların ürettiği sonuç bu, bu nedenle bununla ilgileniyorum, çünkü benimde ölüm, ölüm sonrası vb. algımı etkilediğini ve yenilediğini gördüm ve hissettim ve bu olumlu bi gelişme, çünkü ışığı görüyorum ve bunu nasıl yaptı paylaştıyı merak ediyorum bunu öğrenmek istiyorum)

bunu okuyorsun ve şununla ilgileniyorsun, gerçek bu mu, böyle bi ruhlar alemi var mı? Böyle bi ölüm sonrası var mı? bu çatışmalar ve sorularla boğuşmak neden? Hepimiz belki bunları soruyoruz, Ama bunu bir masal gibi düşün, Nasal masal bir meselle, bir kurguyla bi düşünceyi, bi ahlaki değeri anlatırsa özetle, bu çalışmada bunu yapıyor, Ama bakarsak görüyoruz ki; Her şeyin iyiye varacağına güven ve yaşama umut besleyen bi düşüncede bu sorular bile anlamsız, dediğim gibi ben içerikten öte algımı genişlettiği için mutluluk duyuyorum, benim için önemli olan gerçeğin ne olduğundan önce okuduğum o şeyin gerçekten yarattığı etkiyi görmek bundan ders çıakrıyorum, yaptığı şu olumlu-olumsuz ölüm ve ölüm ötesi düşüncelerimi yerle bir etmesi, düşüncemde bu alanlarda bulunan karanlı kverileri yeni ve parlak olanalr değiştirmesi, bunu nasıl yaptığını görüyorum ve hissediyorum, kıvanç ve teşekkür hissediyorum sadece buna, bunu analtmayı deniyorum, kendimi keyifli bi öğrenme sürecinde hissettirmesi gibi şeyler bunlar değerli,

Kasyopya ifadesiyle ben bu anlatımda üçüncü seviye düşünüşüne dair bir gerçeklik aramıyorum, Yani dünya gibi anlatılmış bi ruhlar dünyası ya da ölüm ötesi nasılı aramıyorum ki ben, Bu gerçek mi, gerçek bu mu? Ölümden sonra bunlar mı oluyor, banane; (Bu anlamda) Biz gerçekle ilgilenmiyoruz, Ve zaten kafamızda olumsuz ya da kötü bi gerçeklik yada son asla yok ve olmayacakken neden bunu merak edelim, Evet bu güzel bi algı, eskisinden daha cazip, Gerçek bu değil demek, siz isterseniz bunu yapın, ama bizde bu pozitif umut yaratıyor ve bunu seviyoruz, Ve gerçekten genel olarka böyle bi etki yaratmış olduğunu hissetiğimiz için bu satırları yazdık, bu değerli,

Gerçek bi gerçek biçimleyicisi böyle çalışır;

Olmayan bi dünya yarat ve herkes sevsin, Görülmemiş bi yeri hiç bi kelimen anlatamaz ki hepsi benzeştirme ya da semboldür, görülmeyen bi yeri yalnızca görmek anlatır,
Benzeştirmelerde birebir örtüşen gerçek aramak niye,

Bu yayınlar/çalışamalar sana sadece şunu diyor, Bi ölüm korkusu var sende kaldır at onu, bi silkin kendine gel, Ölüm daha başlangıç mücadeleye devam, Üzerindeki ölü toprağını at, Böyle bak yaşama veölüm sonrasına, Sonsuza giden bi öğrenme yolculuğu yaşam, Bu özet dışındaki her şey masal temsil o yayında ve biz her şeyi böyle okuyoruz, Ve gene loalrak b uetkiyi yaratmış olabileceğini önemseyerek kendimize dersler çıkarıyoruz,

Biz öyle sizin anladığınız gibi gerçek aramıyoruz, Gerçek umuttur ve sürprizdir, gidince görürüz deriz biz,
Biz umudu hiç bi şeye değişmeyiz, gerçeğe bile;
UMUTTAN BÜYÜK , UMUTTAN GERÇEK Bİ GERÇEK YOKTUR

(Bu neden ve nasıl oluyor bilmiyorum, Bu yazım uzadıkça uzadı ve uzuyor, kelimeleri açıp duruyoruz, Ama hissettiğimiz anlatmaya yetmiyor gibi yine de, Bu daha öncede oldu ve oluyor, yüksek bi direnç ve akım duygusu cevap verme ve karşılık üretmeye yönelik, Sanki biri yazımımı okudu ve düşündü bunlar nasıl olabilir, öye bi ruhlar alemimi var ve sanki bana cevap hakkı doğuyor ve cevaplamalıyım hissi üzerine bu oluyor, Böyle bi şey var demiyorum ve diyemem ama benim hisettiğim bu, Şunu anlatmayı denedim, Örneğin bu kaynak benim hayatıma ruhlar aleminin, ölüm sonrasının nasıl bi yer olduğunu anlatmak, öğretmek için girmedi ve bana bunu da öğretmedi, Şunun için girdi ve şunu yaptı, Tüm yaşamımda belki gelmiş yaşamlarımda belki bilinçaltımda biriktirdiğim, ölüm ve ölüm ötesine ilişkin karanlık duygu ve düşünceleri gözden geçirmem ve yenilemem için, ve ben birlikte bunu bi ölçüde başardık, düşüncemde yepyeni ve daha geniş bi ruh yaşamı içgörüsü ve imgesi oluşturdu, Daha geniş bi yaşam sonsuzluğu ve birlikte öğrenme saygı vb. geliştirdi, bunları nasıl görmemde ölümden sonra ne olacak derim, banane, Orası nasıl - gerçek ne banane,  )
Sonsuz minnettarım;
-
                          
Onların ne kadar büyük ruhlar olduğunu görmüyorsunuz,
bu kitabı okuduğunuzda duymanız gerken tek şey şükran, bunu nasıl yaptı başardı olmalı, (bence)
ona bi dağa bakar gibi öylece bakmak olmalı
bu karanlık dünyaya bi armağan,
daha iyisi yapılamazdı/verilemezdi dedirten bi armağan (yapılır mutlaka tabi ama sözün gelişi)
dışarıda tüm gerçekliği değiştir her şey toz pembe olsun buna yakın bile değil, (bi anlık histe, bence)
onlar geldiler ve gittiler, bunu yaptılar,
bunu gerçekten yapmışlar, düşünceleri değiştirmişler, etkilemişler
her şeyi ama herşeyi tüm gerçekliği yerle bir etmişler,
düşüncelerinizdeki/ düşüncelerimizdeki en çılgın karanlıkları kırıp söküp atmışlar
içim umutla ağlıyor her duyduğumda; (hissettiğimde, gördüğümde)
sözcüklerim yazsam dünyayı doldurur, bir an kadar yaşam duyumsamak, bir an kadar, hiç bitmesin kadar
hiç bitmesin bu çılgınlık