Öyle (bir) düşünüyorum ki

Okumadım güneş,
,
Öyle bi düşünüyorum ki her seferinde
(Düşüncemi öyle bi kurcalıyorum ki, kurcalamaktan bozuluyor ve)
bozup yeniden yapıyorum,
dünyayı,
sanırım, dünya benim oyuncağım değil,
ve kimse onu bana hediye etmedi,
ve mızmızlanmayı kesmeliyim artık ama elimde de değil gibi,
birlikte paylaşmamız gereken ama birlikte korumamızda ama
benim değil sanırım,
ama zihnimdeki imge benim ve ona kimse karışamaz,
ama o dışarıdaki dünyayı etkilemiyor, çok denedim
nereden değişiyor bu dünya bilen var mı?
nereden değiştiriliyor,
nereden oynanıyor onun ayarlarıyla,
nereden yeniden sökülüp takılıyor,
içinden olmuyorsa dışından mı?
içindeki içinden olmuyorsa içindeki dışarıdan mı?
sahi nereden değişiyor bu dünya ve nereden değiştiriliyor
,
öyle bir düşünüyorum ki
atom bombaları patlasa yanında sıfır kalır enerjisi
,
öyle bir düşünüyorum ki, bu olmadıdan, buda olmadıdan, bu yapmadıdan, bu başaramadıdan
biri bana anlatsın ben düşündüğüm için olmuyor tüm bunlar,
,
öyle bir düşünüyorum ki düşündüğüm her şey,
bi imgeler bi dünyası/evreni olsa orada sonsuzluk zerre olurdu
öyle bir düşünüyorum ki yeniden hiç sözleri ve sesleri yok
ne ve neden bile yok,
öyle bir düşünüyorum ki,
düşüncem bi idealar evreninde gerçek olsa şekil cisim alsa ve ona gidip bakma görme inceleme deneyimleme şansım olsa zaman buna yetmez,
,
öyle bir düşünüyorum ki bi hükmü olsa anda dışarıda fırtınalar/kıyametler kopardı,
demek ki hükümsüz ve özgür, kayıp ya da çalıntı ya da bağışlanmış belli,
öyle bir düşünüyorum ki onbin hayatım olsa, onbin hayatıma bitmez zevk dolsa bi anına değişmem acıda bile,
öyle bi düşünüyorum ki hiç adı yok biliyorum ama ben düşünüyorum,
öyle bi düşünüyorum ki zaman dongun, bıraksınlar beni öylece ölüm kalım olmasın, dünyada yapılacak iş-elem, yemek içmekte olmasın ben bin asır unuturum kendimi burada olduğum yerde bulurum kendimi sonra, düşünürken
öyle bi düşünüyorum ki
(Bir)
(Her şey)