Düşlüyorum / Çocuk

Bu dünyadaki en büyük kelimelerden biri çocuk,
Çocuk çağrışımı berraktır,
Genel olarak, belki kendi çocukluğuna belki genel bi çocukluğa ama yine de bi tür öğrenmeye açıklığa, saflığa, yönlenmemişliğe ve kirlenmemişliğe vurgu ve çağrışım yapar gibi,
Her ne kadar acı ve drama dolu çocuklar ve çocukluklar olsa bile, bu iyilerin iyi olanların hatırlandığı vurgulandığı bi kelime gibi,
Çocuk kelimesi bi tür her yöne gidebilirlik, her şeye açıklık, çok olasılıklılık, başlangıçlık, ilerisi açıklık ve daha fazlası tüm bunlarla doluluk;
Sadece çocuk kelimesi zihne çarptığında oluşan çarpışma, düşünülebilecek olasılıklarla başlayarak düşünülebilecek ve düşlenebilecek sonsuz açı;
Çocuk dediğinde zihninde bi yaş ya da bi yüz belirmez belki,
Çocuk dediğinde bi durum algı ve imge belirir belki,
Çocuk mutsuzdur ama imge mutludur belki,
Çocuk nereye gideceğini bilmez ama imge umutludur belki,
Yeniden çocuk olmak desem belki, binlercesi ardımdan çocukluğuna atlayacak,
İşte tam şimdi çocukluğun içine atlanan bi düş düşlüyorum
Nasıl mı demiyorum tam düşündüğüm/düşlediğim ve duyduğum/hissettiğim gibi,
Tek düşündüğüm sonunda çocukluğun içine atlamış ve bu olmuş hissetmek;
Yaşam/ oluş aban böyle bi an doygunluk getir,
bunu tüm anlarıma beze
Öyle bir evren olsun ki her anı bu duydu dünyada/evrende çocukluğuna atlamak dönmek(bilmek/anlamak) tadında olsun,
Aşkın coşkun duygu/doygu kendine yol buldun, Özgürce güzellikler yaratsın,
An kendine gerçek arasın,
Tüm gerçekliklere çarpı çarpsımn,
Gerçeklik toplasın/biriktirsin, damıtsın/berraklasın

Özgür düşlerim, özgür düşüncelerim, hiç dillenmemiş kelimelerim/umutlarım
Zihnimde benim arayıp bulmadığım yeşermiş filizlenmiş tüm umutlar
Anlatamadığım anlamadığım tüm düşünceler, berraklıklar
İnanmayan inanç
Kör umut

İçimdeki sözleri yazılmayan his şarkı,
akıp giden o sel, durmayan o sel
gerçeklikler gerçeklikler çarparken
Gerçeklikler akıp giderken
Zamandan kopmuş bi duyumsama,
Tüm her şeye bedel bi anda uykuya dönme korkusu ve kaygısı,
Çığlıklar gibi patlayan zaman


---

Say ki hiçbir işin yok da düşünüyorsun
Amma da düşünüyor diye şaşsın dünya
Sanki senden önce düşünen hiç olmamış

Dalga mı geçiyorsun düşler mi kuruyorsun
Öyle sonsuz sınırsız düşler kur ki çocuğum
Böyle bir dalgacı daha dünyaya gelmedi desinler


Aziz Nesin

---

Ben bir gerçeklik yaptım,
Umutlarım içinde,
Gerçekliğim ve inancım yarı buçuk içinde
Ama ben dışındayım gibi
Şimdi burda başka bir sanrıda orası için o gerçeklik için veri/gerçeklik biriktiriyorum topluyorum, o gerçekliği yapıyorum/ o gerçeklik için parametre damıtıyorum gibi,
Bunu kendime anlatıyorum kendim bile inanmıyorum,
ben o gerçeklik olacak mıyım onu yaşayacak mıyım
bu gerçek mi?
Bilmiyorum demek isterdim ama bilmiyorum gibi değil bu,
Ben deliden deli bu inanç bükülmez
ama dışındayken bu dünyadayken bunu kendime bile anlatamıyorum
bu zor, bunu yazsam yarın sabah uyandığımda her şey başka

ama bırakalımda öyle desinler, böyle bi dalgacı gelmedi desinler;

Bunu gör dünya buraya yazmıyorum,

Gerçekliğine çarpanı, çarpacak olanı gör

Umuttan büyük dalga bu, dalgacı dalgası
bu dünyada, her şey acı ve drama sanılan uyku dolu bu dünya da bi dalgacı bi zihin, her anı çocuk gülüşüyle patlayan, çocuk neşesiyle patlayan çocukluğu kaybetmekten geri dönüş tadında bilinciyle patlayan bi evren yaratmak ve o evrende yaşamak düşledi, özgürce düşledi;
Gerçekliğe çarpan her parametre umuttan büyük olsun, nedenini nasılını biçimini düşlemeden özgürce düşledi;
Özgürlüğün özgürlüğüne kanat çırptı, inanarak ve inanç tanımında inanç ötesi inararak, kendi bilincinde bunu yaşayacağına ruhunun en karanlık tortularında ikna olarak , inanç geliştirerek düşledi, Yarın güneş doğacağını bilmekten daha güçlü inanç umut biriktirerek düşledi, dolu dolu düşledi;
Özgür düş uyku dolu ve nice bilinmeyen kanat,
İnanarak uçuyorum;
Tüm gerçekliklerin tüm gerçekliğine,
düşlenmemiş nice düşe,
Umuttan ve öğrenmişlikten damıtılarak yaratılan nice gerçekliğe ana inanarak
Kendimde uçuyorum,
Uçmak dedimse gökyüzünde uçmaktan bin uçmak;
düşlerim boşluk gökyüzü olmuş bana, inancım umudum kanat,
Anlatamadığım her kelime yumru yumru patlamlarla güç veriyor,
Boşluktan düş toplayarak uçuyorum, hepsini her birini bıraktığım yeri biliyorum umutlarımın,
hiç biri yarım kalmayacak;
Ben öz kendi saf zekayım,
Varım ve bilincindeyim,
Anda ruhumu patlatsa , istersem ve gerkirse kendime kendimi duyduracağım ve duyacağım
Kendimi kendimden yeniden ve yeniden yaratarak
Kendimde uçacağım;

Mavi şelaleden bi ışık
maviden bi su

 açık, berrak saydam

damarlarım aşk taşı,

---

Dalga mı geçiyorsun düşler mi kuruyorsun
Öyle sonsuz sınırsız düşler kur ki çocuğum
Böyle bir dalgacı daha dünyaya gelmedi desinler

Aziz Nesin

---

gökyüzü parçalanıyor,
Yeryüzü parçalanıyor
Gökyüzlerinin içinden gökyüzleri, yeryüzlerinin içinden yeryüzleri çıkıyor
Uçuyorlar, dağılıyorlar, savruluyorlar
Gözlerinin önünde gözün/gözlerin yeryüzü gökyüzü

pembe soluk bir nesin;
düş taşı
maviye çalan bi mutluluk

---

Düş Dalgası
Gerçekliğe vuran çarpan düş dalgaları
Gerçeklikteki soyut ve saydam şoklar
Sessiz sesi çağlayan ve uğuldayan bi ışık

---

Çocuk adının bilinmeyen imgesinden yapılmış bi umut
çağnık çağnık (gerçek) aşk