ÖZGÜRLÜK

 (Düşündümde sevmedim bu yazımı, sanki ben yazmamışım gibi ya da öyle gibi işte, Düzelttim ve genişlettim ama yayımlamadan elektrikler kesiliverdi işte, Bazen böyle gelgitler ve sancılar gibi duygular yüzüveriyor boşlukta gibi oluveriyor bi an insan sanki bunun gibi bi şey ve bilmiyorum ama bilmemek ve anlamamak zor değil mi? Çözmeye çabalamamız gerekiyor ve sanki çözebilecek bi şeyde yok elimizde hayata kapılmış gidiyoruz ve programlanmış gibi her şey olağan ve sıradan akıp gidiyor işte, Umut olsun;
Özgürlük böyle anlatılmaz biliyorum ancak zihin karşıtlıklar içinde tanımlayabiliyor ve kocaman dünyada özgürsüzlüğü hissettim bi an, Bunu istediğini yapamanın ötesinde bir şeylerin değişmemesinde ve her şeyin olduğu gibi oluşunda koca dünyada öylece savruluyor oluşumuzda tüm diğer anlatamadığım onca şeyde)

GERÇEK İFŞA OLSUN;

Her ne olduysa her ne yaptıysak her ne ise bu ifşa olsun; açık olsun
Dünya benim zihnim için bir hapishane
Başka bir kavram bulamıyorum,
Kelimleri sözleri gerçekliği ifadesi yetmiyor
Duyumsadığım şeyin adı tutsaklık, esaret ve sınırlılık
Bu bir şaka değil gibi
Ve bu normal değil

Bu bir oyunsa bitsin artık,
Öğrenmeyse ders bitsin,
Hasatsa hasat olsun
Ne olacaksa olsun
Kopacaksa kıyamet kopsun

Zihnime yetmeyecek tüm bunlar, bu nedir?
Gerçek nedir?
Bizi sadece gerçek özgürlleştirebilir
Tüm hissettiğim budur

İtiraf edecek bir suç hissetsem kendimde ya da olsa
En büyüğünü itirafa hazırım

Her ne olacaksa, her ne gelecekse başımıza öğrenmeden bilmeden bilgiden gelsin
Tüm bu olan biten her ne ise açık ve anlaşılır olsun artık

Hiç bir cevap yetmiyor bana yetmedi, Işık ailesinden özgür evrene, manipülasyondan diğerlerine göremediğim ya da göremediğimiz bir şey var, Burada olmalılığın bir yükü gibi, Sanki zihnimi bir hayvanın bedenine sokmuşum gibi sınırlı bir realiteye ve insan bedenine sokmuşum gibi ve o ne yapacağını bilmiyorsa bu tutsaklık ya da istemeden olmuşluk gibi, Kendimi yargılamadan ve cezalandırmadan cezalandırmışım gibi sanki ya da anlatamıyorum tüm bu karanlığı çünkü çok aydınlık,

Dünya bir hücreden bile küçük oldu zihnimde, özgür değil çünkü ve her şey gerçek ve tek gerçek bu görülen
Tüm bu olan biten ve karma anlayışı kendimde cevaplar aramaya itiyor beni, ben ne yaptım ya da yaptım mı demeye ama cevap bu değil? Her şey öğrenme ve dersler olabilir ama burada başka bi şey var, Drama ya da değil, Tüm bu gerçekliği yaratabilen zeka özgürlük içinde bile bu olasılığı bilmek içinden yaratmaz çünkü deneyimlemek içinden seçimlemiyor, Edinilecek sonuçlarla seçimlenmiş bir şey gibi hayat yani tepesi yaratılmış tabanı bulunana ama kendisi olmayan ve oldukça olan olmaya devam eden bir dağ gibi,

İçimde ne zaman özgürlük belirecek,
Ne zaman affetmek gibi ya da değil, adı yok gibi,
Sanki her şey yeni başlamış ya da yeniden başlamış gibi,
Tam burada kalmıştım, burada yarım bırakmıştım da onu hatırlamışım sanki,
Sözler bile yok sanki hislerimi ve duyularımı anlatmaya,
Sanki bileceğim tanımlayacağım ve anlayacağım ama onu benzerini öğrenmediğim için gözümde ve aklımda canlandıramıyorum ama derinden hissedebiliyorum sadece gibi,
Hiç düşünmediğim bir şeyi , olasılık olarak bile düşünemeyeceğim bir şeyi hissediyorum sanki,
Sanki cezasızca kendimi cezalandırmamla yüzleşiyorum ya da böyle olamlıydıyla ya da böyle olduyla ama cevapsızlıkta yaşıyor sanki zihnim, Burada cevaplar yoktayım sanki;

----------
Gönlüme bir ateş düştü yanar ha yanar yanar
Umut fakirin ekmeği umar ha umar umar
----------