San ki;

San ki,
Sanki içten gülen hiç kimse kalmadı,
Sanki herkes makine oldu
Sanma ki, yanılıyorum,
Kendinlik uzak,
Herkes kendini sunuyor,
Takdim ediyor,
Böyle yaşıyor,
Herkes ne yiyeceğini, ne giyeceğini,
Bi şeylere göre bi şeyleriz,
O bi şeyler olmasa kalmasa


Sanki içten gülen hiç kimse kalmadı,
Gülünecek bi şeylere ayarlı gülüşümüz,
Önceden gülünecek olarak tanımlananlara
Gülüş, gülüşler her şeyedir,

Sanki herkes makine oldu,

E olmadı mı?
Programlı değil mi?
Zamansız zaman geçirebiliyor muyuz?
TV siz ,bi şeylersiz
Sabah özgürce kalkıp ,,,

Kendinlik uzak,
Kendin, kendine uzaksın,
Kendiliğinden kendin olma haline
Kim olmadan kimse olmaya,
Biri ve bi şeylersin işte

Herkes kendini sunuyor,
Bir dizi film izletisi reklam kuşağı vb. gibi,
Konuşma sırası sana geldiğinde başlıyor,
Artık sebnin ekranın
Olası reytingleri ölçüyorsun
Ve başlıyorsun,
Tıpkı TV ler gibi böyle kalibre oldun bugüne kadar,
Diğerlerinin ne düşündüğünü önemsemeden bir kendin aramadın
Her şey ve herkes uyumlanmış,
Midem bulanıyor
Herkes aynı dili konuşuyor,
Aynı açıdan bakıyor ,
Aynı şeyi düşünyüor,
Düşünce ve yaşam aralığımız ve bakışımız birbirimize kurgulanmış ve uyumlanmış
Ve uyumlanma parametreleri reyting ve begenilme izlenme dürtüleri ve ego,

Takdim ediyor,
Susardım ben olsam sadece susardım,
En büyük paylaşmaktır bu,

Bi şeylere göre bişeyleriz,
Güne göre ;
;
;
Sanma ki yanılıyorum,