ne ve kim olmanın çözümleri ve çözümsüzlüğü üzerine

bir insanın çocuk yüzünü çıkardıktan sonra geçirdiği zor yüzyıllarda _yalnızlık_ yaşıyorum

ve erkek ya da kadın yüzü farketmez ,

insan yüzü takmış olarak geçirilen yalnızlıklar

gerçeksizlik ve kimsesizlik beni/bizi boğuyor.

yaşam kimliğim -yeri geldi- tükürülecek bir abide..

---

hiç bir ülke yok 

-hiç bir şey de aitlik ve özgünlük
yenilik

şey de aitlik ve his yok-

tüm bunlar da tam bir kendilik yok.

buraya ve kendime sığamıyor ve bir başkasına ya da kendime de sığınamıyorum şimdi…

hiç bir şey olamayan bir insan..

şimdi bunu olmak istemiyorum /onu da;
anlıyor musun beni

ben ne olabilirim..
burdayım limdi

burda ne -ve kim- /nasıl olmanın -yeni- çözümleri yok…