işte inanç geldi diye haykırasım geliyor- işte bağrını delesim, günün, geliyor

(taşıdım; bi şey yazamıyorum madem-bi anlık bu yazmayı (/yorumu ve karalamayı da) öylece derledim ve taşıdım)

Seçmeler-sözler-derleme

------

- "işte inanç geldi diye haykırasım geliyor- işte bağrını delesim, günün, geliyor"

- “kalbim gürlesin atınç esencinde insan yüreğiyle bir”

- insan yüzeyine ve yüzüne; gün olup, güneş olup, bir yüz ışıltıda patlayasım, aydınasım, erdeyesim geliyor – insana tam ışık olasım tam geliyor- tam

güne çarpa çarpa; güneşe çarpa çarpa; ufka ve bağra ve göze çarpa çarpa doğasım ve görünesim geliyor

-aklımın erdemini aklına-akıllarına vurdurasım, çaktırasım geliyor; Görüntümü, gördüğümü çakasım; ve aklımın gördüğünü onlara bakasım baktırasım (onların aklına çakaşım-çakıtasım da) geliyor

“esinç ışıktan bir akma olasım geldi de bazen”

 “–insan yüreğine kana doya doyurak olasım geldi de bazen”

“yanasım geliyor tam ışıktan tam “

“ışık güneşi gibi yüzümün esencini vurdurasım geliyor –tam”

“günyüzüne günaydını bir parıltı saçasım gelir tam”

“umut gününe umut bulutu eşliği ışık güneşi doğasım gelir tam”

doğasım ve –tam olasım- tam-ı tam olasım gelir geliyor tam

"fortuna" olup

bir ışık açıncında ben yürüdüm aklımın erdemini

bu parıltıda

kim verecek bize umudun bahçesini/erdemini-yaşlı taşını ve başını da;

hediyesini günlerin acılarının kim ve ne verecek

kalbimize bir su ve huzur günü arayışında bizler, aşkın isyanında kimler

hiç anda boşluk kalmasın ve çırpıncada, yapınçta esençle ve inançla gürlesin (yüreğim ve aklım bazen)

yapıncada (esenç ile) yapıncı;, yapıncı ile esenç gürlesin atsın –atım atım

Taslak ya da metinler

İnsan gerçeği insanların oluşturduğu /insan eliyle bir gerçektir ve ancak bu yolla –yine- insan eliyle değiştirilebilir, giderilebilir ve düzeltilebilir

İnsanların birleşmesi, derleşmesi ve  çabalaması yoluyla ya da inanması yoluyla değiştirilebilir, görmesi yoluyla değiştirilebilir

Tabi ki gücü merkezleyip belli ellere/odaklara  teslim etmek, bunu yaptıktan  sonra yapmak zordur ve o gücü geri teslim almak zordur

Çok basit bi şey var

Güç ve otorite çemberleri ve yumakları ve gerçek gerçekleri gerçek sanılıyor

Oysa hiç bi şey yok bunda bir paradigma sadece bu oluşum

Parçalardan oluşmuş yapılar

Yeterince inanmış insan her şeyi yapabilir ve yeterince donanmış

-

-tabiki -insan gerçeği evren gerçeğidir de ve (varlık gerçeğidir de - bir ve içiçe varoluş) ve ancak ….

Gerçekliğin düzeltilmesi diye bir sorun/çözüm başlı başına görece de oalbilir ve gözlem esas-baki olabilir-kalabilir ancak yien de umut iyi

; olanlar olduğu yerde durmakta ise

Olanlar bu doğanın eseri ve olduğu gibi olmasının eseri ise de tabi ki yinede doğa ve insan doğasıda insan eliyle ve insan eliyle de düzeltilebilir ve insan gerçeği görece düzeltilebilir ve sonsuz

şiirimsi-

insan bir şeylere inanıyordur

bir şeylere inanıyordur mutlaka

bir yıkıma, bir kavgaya ve birşeylere inanıyordur o –hep

hep geleceğe,  bir şeyler olacağa inanıyordur o hep

ben değiştiremesem de bir şeyler değişecek e inanıyordur; hep kavgaya inanıyordur

geçen günler yazık-geçen günler hep yazıklarla dolu, hep anlıklarla dolu u-mutsuzluklarla dolu-çabalarla dolu-kim verecek bunlara bize

kim verecek bize umudun bahçesini/erdemini-yaşlı taşını ve başını da;

hediyesini günlerin acılarının kim ve ne verecek

kalbimize bir su ve huzur günü arayışında bizler, aşkın isyanında kimler

insan bir şeylere inanıyordur mutlaka ; bir yıkıma, kavgaya birşeylere inanıyordur o –hep

insan şimdi bir umuda inanıyordur

-bir düşe, bir güne inanıyordur;

muhteşem aşk ya da kusursuz kişi-birine inanıyordur

ya da bilinmez beklenmez bi an’a, bir mucizeye inanı,yordur-güveni,yordur;

şansa bile olsa kader kısmet yaşar o; ölmez-ölmeden yaşar o hep

bir boşluktan gelenler hayatı doldurur

hep, hayatın bi şeyin boşluklarını ya da  bi şeylerin hayatın boşluklarını dolduracağına inanı,yordur

inanır hep insan hep-bekler yapar ve bekler çaba-bekler durur hep

biri gelsin doldursun biri çıksın doldursun

–Bi gün biri gelir “biri” ol der sana ya da sen kendin kalkıp biri olmaya kalkarsın-kalkışırsın

- sen kadar

 ‘sen, sen kadar sen’ biri olmaya kalkarsın-kalkışırsın da

bi şey gelsin çıksın doldursun ya da kendim diye biri bi şey varsa (o olayım-kim oluyorsa olunuyorsa) seveyim onu tam bulayım o kalbimde yaşasın ve ben diye gürlesin atsın ki kendimi öyle bir sevinçle seveyim ben günü

–o tam yaptı diye diyeyim-bakışlarına yaşıyayım

hiç anda boşluk kalmasın ve çırpıncada, yapınçta esençle ve inançla gürlesin

yapıncada (esenç ile) yapıncı;, yapıncı ile esenç gürlesin atsın –atım atım

kusursuz yapayım, inanayım kendimi tam varedeyim;

kendim gibi diyeyim, kendim olduğunu bileyim -ona –kendime bir inanayım ki- inanayım

bunun istersin -bu tam benim işte demeyi ve var olmayı –kendin olarak

ve bu olarak ben yaptım

benim işte ben varım –ben benim ve- ben buyum işte buyum ben demeyi özlersin tam

kendine yetmeyi ve yetinmeyi ama yetinmeden yetmeyi

kendinle tatminli olmayı

her şiir kusursuz –her söz eksizksiz tamlı inançlı olsun-dolsun –tam yerini ve hedefini bulsun-insan onurundan bir eksiltmesin ve bir katsın istersin

insan bunu arar durur

kendime işte insanım yaptım /kendi insanımı ve insanlığımı büyüttüm

kendiliğimi, kendimi tam-ca yaptım

–ben- yaptım diyeyim buldum diyeyim –

kalbim gürlesin atınç esencinde insan yüreğiyle bir

insan kendi kusursuzluğuna inanır ve hep iyileşebileğecine, tüm acıların unutulup giderilip değiştirebileceğine her şeyin değiştirilebileceğine de inanır

–çöktüğünde bu evrenler çöker içinde ve kafasına dünyalar göçer

ve yeni evrenler kurulur –içiçe dönerler kafasında ;umutsuzluk bulutları yıkılırken yeni evrenler doğar çağlarda yeni

işte inanç geldi diye haykırasım geliyor- işte bağrını delesim günün geliyor

günü böğürtesim ve ellerime alıp sıkasım, insan yüzeyine ve yüze gün olup güneş olup bir yüz ışıltıda patlayasım aydınasım erdeyesim geliyor – insana tam ışık olasım tam geliyor- tam

güne çarpa çarpa; güneşe çarpa çarpa; ufka ve bağra göze ve saça çarpa vura ;deşe çarpa çarpa doğasım ve görünesim gelir-geliyor-geldi de

aklımın erdmini vurdurasım indiğe ve akıllarına bağdaş olasım; görüntümü çakasım; aklımın şimşeğini ve gördüğünü onlara bakasım bakıtasım geliyor

esinç ışıktan bir akma olasım geldi de bazen

 –insan yüreğine kana doya doyurak olasım geldi de bazen

yanasım geliyor tam ışıktan tam

ışık güneşi gibi yüzümün esencini vurdurasım geliyor –tam

günyüzüne günaydını bir parıltı saçasım gelir tam

umut gününe umut bulutu eşliği ışık güneşi doğasım gelir tam

doğasım ve –tam olasım- tam-ı tam olasım gelir geliyor tam

fırtına olup

bir ışık açıncında ben yürüdüm aklımın erdemini

bu parıltıda

--( yazının büyük bölümü nihat behram’ın şiir okuması gibi onun sesi sözü –şiir okuması tonu- ile düşünüldü bir çoğu ve yazıldı-iki şiirin umudu; bi çeşit nihat behramın şiir okuması içsesti)--

ve gelecekte olabileceğine mükemmel bir birliği benliğ i ve hayatı kurabileceğine bu dünyayı ters yüz edip yıkabileceğine ve her acıyı her anneyi dindirip güldürebileceğine inanır

gün gelir bu dünyayı yıkabileceğine; erinir

bir anda şafak patlar;

hep inanmasa savaşa ve kavgaya ve (ve iyilere ya da iyi birileri çıkacağına o güne kadar yaşayabileceğine ve herşeyin değişebileceğine bir an inanmasa boğulur kalır içi kalbi sıkışır erinir yaşamaya tozdan çukur olur kendi içinde ; Göz yaşları sel;

ki kaos da nasıl yaşar insan gözlerinde yaşamak akmasa bazen ve umut akmasa

in-san bir şeye inanıyordur ama ona ama buna inanıyordur

Bizler umudun tane tane erdemleriyiz ve şafağa varız