-------------------
Gel tımar et yaranı sen ışk ile
Yaralarun onulacak çağıdur
( Yaranı ışık ile temizle, Yaraların iyileşeceği, çağdır )
-------------
Baş açup girdim ışk meydanına
Mansur olurum ene'l-Hak darına
Yanmakta Niyazi şevkun narına
Dönelüm aşıklar Mevla derdiyle
-----------------
Her sıfât kim sende var izle anı ( Anı izlemek, zihne tanıklık etmek, )
Sen seni bilmek necâtındır senin
Gayre bakma sende iste sende bul
-----------------------
Ey Niyazi noldu sende kayd-ı dindar kalmadı?
Ey gönül gel gayrıdan geç aşka eyle iktida
Nokta-yı vahdet'de haşrol gayrı efkar olmasın
Cism ü cana hükmeden gizli sultan sendedir
Ar u namusun bırak, şöhret kabasından soyun
Varlığından soyunup üryan olan anlar bizi
Eyven kişi yol alamaz maksudunu tez bulamaz
Yoğ olmayan var olamaz varını dağıtmak gerek
Aklım dahi her varım yağmadır alan alsın
Ben varlığımı atdım dost varlığına yetdim
Tufan olursa cihan bir katre tufan bana
Küfrile iymandan geçüp a'yanda bulmuşam sebat
Gah düşerim mutlak'a, gah asl u geh mülhak'a
Kim seni buldu, kendi yok oldu
Nâdanı terk etmedin yârânı arzularsın,
Hayvânı sen geçmedin insânı arzularsın.
öyle sanırdım ayriyem, dost gayridir ben gayriyem
benden görüp işideni bildim ki ol canan imiş
Zülfünün her bir telinde bağlı bin mecnunu gör
Alem anın hüsnünün şerhinde olmuş bir kitab
Metnin istersen Niyazi suret-i insan'e bak
Gördüm bu alemler kamu benim vücudumla dolu
Bir olmuş "Uçmağ" u "Tamu",cümle bana olmuş sıfat
Her ne yana kim eğilem,ol yana her şey eğilir
Bade birdir,saki bir,meclisdeki yaran da bir
İsteyu git ademi,ademde bul ademi
Ruhül-Kudüs demini,ademde iste anı
Niyazi'yi can eden zerresini kan eden
Katresin umman eden bir demidir kamilin
Bildim ki can tendedir,ten can ile zindedir
Amma nidem bilmedim,cane canan kandedir?
Niyazi'ye can olan,sırrında sultan olan
Diyn ü hem iyman olan ol bimekan kandedir?
Gezme gel bahr ü berr'i,kendinde işte sırrı
Cism ü cana hükmeden gizli sultan sendedir
Derman arardım derdime derdim bana derman imiş
Burhan arardım aslıma aslım bana burhan imiş
Kanden gelir yolun senin ya kande varır menzilin
Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvan imiş
İşit Niyazi'nin sözün bir nesne örtmez Hak yüzün
Hak'tan ayan bir nesne yok gözsüzlere pinhan imiş
Gitdi kesret geldi vahdet oldu halvet dost ile
Hep Hak oldu cümle alem şehr ü bazar kalmadı
Din, diyanet, adet ü şöhret kamu vardı yele
Ey Niyazi noldu sende kayd-ı dindar kalmadı
"allahü teala bana açıkça gösterdi ki; kendisinden başkasının ne zahirde, ne batında varlığı yoktur. yalnız, var sanılır."
Enel-Hak sırrını candan geçüp ber-dar olandan sor
Gehi kahrın,gehi lütfun kemalin bilmek istersen
Dila bu Mantıkkuttayr'ı fesahat ehli anlamaz
Anadan doğma gözsüzler kemahi görmez eşyayı
Niyazi vech-i dildarı Ulül-ebsar olandan sor
Cümle mevdudat u ma'lumat'a aşk akdem dürür
Bu yolda canun viren canan alur yirine
Işkı dükkanında anun canıyla bazar olur
Işk oduna yanıklarun,eğlencesi tevhid olur
İster İsen Bulasın Cananı;
Her sıfât kim sende var izle anı
Gör ne sırdan feyz alır gözle anı
İrişince zâtına özle anı
Gayre bakma sende iste sende bul
Zât-ı Hakk'ı anla zâtındır senin
Hem sıfâtı hep sıfâtındır senin
Sen seni bilmek necâtındır senin
Gayre bakma sende iste sende bul
Sûreti terk eyle mânâ bulagör
Ko sıfâtı bahr-i zâta dalagör
Ey Niyâzî şark u garba dolagör
Gayre bakma sende iste sende bul
-----------------------
AŞK
Ey gönül gel gayriden geç aşka eyle iktida
Zümre-yi ehl-i hakikat anı kılmış mukteda
Cümle mevdudat u ma'lumat'a aşk akdem dürür
Ziyra aşkın evveline bulmadılar ibtida
Hem dahi cümle fena buldukta aşk baki kalır
Bu sebebden didiler kim aşka yoktur intiha
Dilerem senden Hüda'ya eyle tefikın refik
Bir nefes gönlüm senin aşkından etme-gel cüda
Masiva-yı aşkının sevdasını gönlümden al
Aşkını eyle iki alemde bana aşina
Aşkile tamu'da olmak cennetidir aşıkın
Liyk cennetde olursa tamu'dur aşksız ana
Ey Niyazi mürşid istersen bu yolda aşka uy
Enbiya vü evliya'ya aşk oluptur rehnüma
| Bahr İçinde Katreyim
Bahr içinde katreyim bahr oldu hayran bana
Ferş içinde zerreyim arş oldu seyran bana Dost göründü çun ayan kalmadı bir şey nihan Tufan olursa cihan bir katre tufan bana Surette ne'm var benim sirettedir madenim Kopsa kıyamet bugün gelmez perişan bana Kaf-ı dil ankasıyım sırrın aşinasıyım Endişelen hasıyım ad oldu insan bana Niyazi'nin dilinden Yunus'durur söyleyen Herkese çun can gerek Yunus durur can bana |
Niyâzî-i Mısrî
(Buradan divana erişebilirsiniz,
http://www.semazen.net/download/Niyazi_Misri_Divani.pdf ) Kim ki kendün yoh iderse, Yoklığun dağılmasında var olur (Kişi kendini/(benliğini yok ederse (benlikten öte geçmek, beni eritmek ve bize tüme katmak kendini)) (olmayan yokluğun, olmayanlığın ve olandan gayrılığın) yokluğun yok olmasında var olur, Gayrılık sanısı, ikiliğin dualitenin ta kendisidir,olandan gayrılık sanısı, gayrılık bizatihi dualitedir, yaklaşık olarak tüm tasavvuf sembolizması buna yakın okunabilir görüşümüzce) (Yokluk; Tevhidin yoktan olmaklığı ve kaynaktan ayrı/gayrı cevherden olmaklık anlayışı (dualite) , dualitenin diğer yüzü yaklaşık olarak budur, Aynalık sağlayan dualite anlayışı, Ayn ile görüp göz ile aynaya gerek kaldırıldığında dualite son bulur, Ayn-ı (ayn ile aynılık) kavrayamamış varlığın idraki için aynaya ve dualiteye ihtiyacı vardır, Tevhid bu durumda varlığın akıl-beden-ruh kombinasyonunu daha zinde tutacaktır, Tevhid barınmayan zihne tevhid dayatılamaz, kişinin kendi ile böyle bir savaşa girmesi de muhtemelen de zaman kaybıdır ve buna gerek yoktur, Kişi varlığını surette arayana dektir Tevhid, Suretten öte asılda kendini aradığında Tevhid kaybolur ve erir, birlik belirir, Yokluk ve yoktanlık kalmadığı için olanlık zaten tüm varlıkla birlik olur ve tevhidin karşıtındaki yokluk içinde konumlanmaz artık benlik, Bu durumda tüm varolanlık karşıtında zihinsel tanımlamalar gerekli karşıtlık olarak yokluk belirir ve yoktan olmak aslında yoktan olmak değildir, yokluk dağılmıştır, ) |
0 yorum:
Yorum Gönder